28-05-2012 - Skiën, Nieuws

Interview: Mike Douglas

Mike Douglas, de ‘godfather’ van het newschool skiën, heeft zich in zijn carrière vele verschillende rollen aangemeten. Hij begon in de moguls, had veel lol in het ‘hotdog’- tijdperk, stond aan het front bij de introductie van de eerste populaire twintip en heeft zich sindsdien ontwikkeld als serieuze freerider. Bovendien is hij eigenaar van zijn bedrijf ‘Switchback Entertainment’. Geen slechte carrière voor iemand die een sport beoefent waar pas sinds kort een belegde boterham mee te verdienen valt. Hoog tijd om hem eens uit te horen over zijn ‘visie’ op zijn carrière en de opkomende populariteit van de niche waarin de freeskiër zich beweegt.

Interview door: Wilko Mostert
Beeld: Salomon

Mike, kan je ons wat vertellen over de begindagen van het freeskiën?
Zo rond 1995 leek de skisport een langzame dood tegemoet te zien. Alle jonge mensen gingen veel liever snowboarden, omdat dit nieuw en interessant was. Mijn vrienden van het NCAF (New Canadian AirForce) en ik hielden zoveel van de sport, dat we allen geloofden dat skiën weer cool kon worden. We begonnen de funparken in te sneaken (die waren toentertijd nog verboden voor skiërs) en stiekem nieuwe tricks te oefenen. Het was een opwindende tijd, toen. Ik denk niet dat wij doorhadden hoeveel de sport in de nabije toekomst zou gaan veranderen.

Waarom was dit het begin van het newschool skiën?
Bestond de twintip – of in elk geval defreestyle mindset van de snowbladers – niet al een tijdje? Er bestonden inderdaad al twintips voor de 1080, maar deze ski’s werden nog niet serieus genomen door de fanatieke skiërs. Er was geen authenticiteit en passie achter deze ski’s. Daarom zeg ik dat de 1080 de eerste highperformance’ twintip was, gemaakt door en voor skiërs.

Ik zag een video van jou in je moguls-tijd. Klopt het dat jij de misty-flip (frontflip met een 180) en D-spin (backflip met een 360) hebt uitgevonden?
Ik dacht dat flips in die tijd verboden waren? Het is lastig om te zeggen wie wat heeft uitgevonden. Niemand heeft het bijgehouden en daarom is niets zeker. Ik had nog nooit iemand een misty-flip of D-spin voor mij zien doen. En hoewel wij officieel bekend stonden als mogul-skiërs, betekende dit niet dat we ons automatisch aan de verwachtingen en regels hielden. Ik heb altijd veel plezier gehad in het skiën van de gehele berg en in het proberen van nieuwe dingen.

Je hebt je gaandeweg je carrière behoorlijk ontwikkeld. Van moguls tot freestyle, naar freeride en nu als teammanager? Hoe heb je dit voor elkaar gekregen?
Vanaf het moment dat ik een tiener was hield ik al van skiën. Het maakte niet uit wat voor soort skiën dit was. Ik had nooit aspiraties om wedstrijden te skiën, maar wilde gewoon coole dingen doen op ski’s, zoals de mensen die ik in skifilms zag. Toen ik naar Whistler verhuisde ontmoette ik een aantal beroemde mogulskiërs en zij overtuigden mij dat ik wedstrijden moest gaan skiën. Dit heb ik zo’n vijf jaar gedaan en het was leuk, maar mijn passie heeft altijd in de poeder en in de lucht gelegen. Nu ik een dagje ouder word ben ik meer uit het park gegaan en meer de poeder in. Poeder doet namelijk niet zoveel pijn als ik val! Haha. Ik ben geen teammanager, maar wel nog steeds een teamrijder van Salomon. En ik werk bovendien nauw samen met het internationale marketingteam. Op dit moment produceer ik ‘Salomon Freeski TV’ via mijn eigen bedrijf Switchback Entertainment.

Jon Olsson heeft gezegd dat de nieuwe generatie freestyle skiërs geen werkethiek heeft. Ben je het hiermee eens?
Het probleem is dat de meeste nieuwe professionele skiërs erg jong zijn wanneer ze met hun carrière beginnen. Ze hebben geen idee hoe het is om in de echte wereld te overleven zonder ouders of sponsors die voor alles zorgen. Sommigen leren hard te werken, terwijl anderen dit niet doen. Het goede nieuws is dat wanneer je hard werkt, zoals bijvoorbeeld Jon, Tanner Hall of ik, het zeker mogelijk is om een goed leven op te bouwen.

Hoe kijk je eigenlijk naar zijn carrière? Hij is begonnen in het racen, ging freestylen, heeft zijn eigen evenement met daaraan gekoppeld een zeer populair blog en is zich nu aan het voorbereiden op het racen in de Olympische Spelen van 2014. Bovendien rijdt hij in een Lamborghini met dakkoffer! Hij lijkt mij de skiër met het meeste zakelijke talent?
Jon is erg succesvol geweest in zijn carrière omdat hij hard werkt en de sport in zijn geheel overziet. Hij begrijpt het zakelijke aspect van skiën goed en is voldoende getalenteerd om omstandigheden naar zijn hand te zetten. Echter weet ik dat hij de laatste tijd een aantal harde lessen heeft geleerd die hem lieten realiseren dat dingen niet altijd zo gemakkelijk zijn als dat het soms lijkt.

Is de ‘typische professionele skiër’ nu veranderd sinds de begindagen?
Ja, ze verdienen heel wat meer geld! Haha.

Tom Wallisch kan gezien worden als de ‘posterboy’ van de nieuwe generatie professionele freestyle skiërs. Zijn online video’s werden een ware hype op het internet. Daarna kwamen opeens veel merken met online video’s uit, skiërs gingen bloggen en wedstrijduitslagen werden via internet en sms door mensen beïnvloed. Was de impact van Toms populariteit op het internet een verrassing voor jou?
Nee, dit kwam niet echt als een verrassing voor mij. Het is simpelweg de evolutie van communicatie. Salomon Freeski TV was geboren uit ons eigen gedrag: we spendeerden steeds meer tijd op het web. Ongeveer vier of vijf jaar geleden werd het gemakkelijker om skivideo’s op het internet te kijken dan op een dvd.

Maar waarom werd deze ‘zelfpromotiehype’ niet populair bij professionele freeriders?
Zelfpromotie is een gevaarlijk pad. Tom was in een goede positie omdat hij een ongelofelijk getalenteerde skiër bleek, die indertijd nog helemaal onbekend was en van een plek zonder bergen kwam. Het is de droom van elk kind om te doen wat Tom deed. Iedereen houdt van de underdog. Als ik hetzelfde had geprobeerd als Tom, dan zou dit zeker weten niet hebben gewerkt. Helaas zal Tom op een dag ook haters gaan krijgen. Deze zullen gaan zeggen dat hij ‘sold out’ is en voor een andere onbekende jonge gozer gaan juichen. Dat is helaas hoe de
wereld werkt.

In plaats van de racers zijn freeskiërs op dit moment de gezichten van vele skimerken. Hoe komt dat zo?
Freeskiën is populair omdat veel mensen zich er aan kunnen relateren. Het is een zeer brede sport, waarin alles mogelijk is: van urban rails tot aan skitoeren in het hooggebergte. Bovendien ziet het er cool en fun uit. Niet dat racers er uit zien alsof ze het niet naar hun zin hebben, maar freeskiërs doen dit zeker wel.

Hoe belangrijk zijn gesponsorde atleten voor skimerken als je het vergelijkt met de traditionele media/marketingkanalen?
Gesponsorde skiërs brengen authenticiteit en legitimiteit. Ze inspireren anderen om de berg op te gaan en plezier te hebben. Het is een levensstijl waar velen over dromen. Wanneer mensen zien wat een professionele skiër kan doen op ski’s, denken zij dat ze dit misschien in de toekomst ook wel kunnen.

Als je een ‘core brand’ beschrijft als klein merk, geleid door skiërs, terwijl het zich alleen op de freeski-niche richt kan je Salomon niet beschrijven als een typische ‘core company’. Daarentegen zie je wel dat sommige grotere bedrijven, zoals ook bijvoorbeeld K2, erg veel films, skiërs en wedstrijden sponsoren. Ik denk niet dat veel andere bedrijven zoveel in deze niche investeren? Waarom is dat?
In zijn hart is Salomon een freeskimerk. Het klopt dat het een groot bedrijf is, maar de meeste mensen die er werken houden echt van de sport. Ik moet altijd hard lachen wanneer echte ‘core’ bedrijven zeggen dat wij alleen freeskiën promoten om geld te verdienen. Van het kleinste tot het grootste merk: elk skimerk probeert geld te verdienen, anders zouden ze het niet overleven. Aan het einde van het seizoen moet je je als merk afvragen: “Hebben we dit jaar iets gedaan om de sport beter te maken?” Bij ons is dat antwoord altijd ja. Natuurlijk kan een klein bedrijf niet zoveel in de sport investeren als wij, maar vaak doen zij juist helemaal niets voor de sport. Dit frustreert mij wel eens. Ook al is het maar iets kleins, zoals het blijven helpen van een geblesseerde atleet, of het praten met kinderen, iedereen zou iets moeten doen.

Nu heb je zelfs de situatie dat Target – een grote Amerikaanse supermarktketen – Simon Dumont sponsort. Is onze sport echt zo populair? Hebben zij echt invloed buiten de sport?
Ik denk niet dat de sport echt zo populair is. Het gaat meer om de ‘Action Sports Stars’, die steeds populairder worden. Freeskiën is een ‘action sport’ en of je nu Simon Dumont, Travis Pastrana of Shawn White heet, je bent een held voor kinderen over de hele wereld.

Hoe groot is de invloed van onze freeski-niche op de normale skitoerist?
Deze invloed is groter dan velen denken. Feit is dat freeskiën de skisport weer cool heeft gemaakt. Het aantal skiërs nam in de jaren negentig sterk af en nu gaan deze aantallen weer omhoog. Als de skisport niet een cool imago had gekregen, dan zou de markt er slecht uitzien. Kijk maar naar inline skaten: vijftien jaar geleden was dit de sterkst groeiende sport van de wereld. Nu moet je goed zoeken voor een plek waar ze inlineskates verkopen. Freeskiën is niet de meest populaire sport van de wereld, maar het heeft zeker de skisport als geheel levensvatbaar gehouden.

Ik hoor graag mensen zeggen dat freeskiën alleen maar een marketinginstrument is of een vorm van skiën voor alleen de gekken onder ons. Zou onze sport ooit serieus kunnen worden genomen door het normale publiek zonder dat het ‘officieel’ (zoals een volle FIS-erkenning en een plek op de Olympische Spelen) hoeft te worden?
Het gaat tijd kosten, helemaal in sommige meer traditionele Europese landen. In Noord-Amerika wordt het freeskiën zeer serieus genomen omdat het uitgegroeid is tot zowel een ‘business’ als een ‘image’. Twintips zijn op dit moment de best verkopende skicategorie en brede twintips vormen het hardst groeiende segment. Traditionele skiverkopen zijn hard aan het dalen. De Olympische Spelen zouden de status van de sport op een globaal niveau verhogen, maar ik denk niet dat dit nodig is voor het succes van onze sport. We hebben het al zo ver gebrach zonder de Spelen…

Hoe ver kan onze sport nog ontwikkelen?
Het mooie van onze sport is dat we alleen worden gelimiteerd door de grenzen van onz fantasie. Freeskiën is een sport waaraan je op vele wijzen deel kan nemen. Het is iets wat je je hele leven kan doen. Ik ken mannen van over de zeventig die zichzelf als freeskiërs zien. Zij zoeken nog steeds het hele seizoen poeder.

Heb je nog tips voor ons?
De sleutel tot succes is simpelweg plezier hebben. Ik ben nu al dertig jaar aan het skiën en ik hou nog steeds evenveel van de sport als toen ik een kind was. Wanneer je een passie hebt voor iets zal je er vanzelf beter in worden. Maar het is ook een zaak van prioriteiten stellen. Ik zou liever een ‘shitty’ auto rijden en honderd dagen per jaar in de sneeuw staan, dan een mooie auto hebben en maar twintig dagen in de sneeuw.

Dank je wel Mike.
My pleasure.

 van